Marketing wordt geassocieerd met loze praatjes en valse claims. Marketeers zijn vooral bezig de klant een oor aan te naaien. Zijn het (voor)oordelen of is het oordeel terecht? Zonder dat nu feitelijk te willen uitkauwen, het gaat om perceptie, beeldvorming. En dat beeld is niet best, dat mag duidelijk zijn.

Een tijd geleden was Patricia Schutte van het Voedingscentrum veelvuldig in de pers. “Gojibessen zouden de kans op kanker verminderen, chiazaad vertraagt het verouderingsproces, dat soort dingen. Het is gewoon marketingpraat. Zulke wondermiddelen bestaan helemaal niet”, aldus Schutte. Stevige uitspraken die uitgebreid opgepikt worden omdat ze zo heerlijk passen in de algemeen heersende opvattingen over marketeers. Ik zou hier kunnen opmerken dat het voedingscentrum zelf ook niet geheel onverdacht is en door velen wordt gezien als lobbyclub van de grote levensmiddelenfabrikanten, maar dat is flauw en in dit verband ook niet zo relevant.

Wat mij boeit is dat deze dame het woord marketingpraatjes gebruikt en niet verkooppraatjes of reclamepraatjes. Nee, marketingpraatjes. Hoe kan dat nou? Zouden wij marketeers niet bij uitstek de beroepsgroep moeten zijn die in het krachtenveld van presteren en commerciële doelstellingen én het klantbelang én het organisatiebelang moeten bewaken? En moet niet al onze energie erop gericht zijn juist deze twee belangen zo goed mogelijk te laten samenvallen? Zouden wij marketeers niet juist het tegenwicht moeten zijn tegen intern commercieel opportunisme en goedkoop scoren over de rug van de klant?  Zodat de klant waardevol voor ons is en wij op de lange termijn ook waarde kunnen blijven leveren aan onze klanten? In plaats daarvan zijn we de afgelopen decennia steeds verder naar binnen gekeerd en hebben we het klantbelang volledig uit het oog verloren. Dat voelt de klant, dát is het beeld dat hij van ons heeft. En iedereen die de basiscursus NLP heeft gedaan weet dat overtuiging sterker is dan feiten. Zo passen de feiten dus overtuigend in de heersende beeldvorming. We zijn niet zuinig genoeg op ons vak. We vergeten de essentie van samenwerken met onze klant. Voor samenwerken is vertrouwen nodig. Dat ontbreekt. Dat hebben we zelf veroorzaakt en we moeten het zelf weer terugwinnen.  Het wordt tijd dat we eens serieus werk maken van het terugwinnen van het vertrouwen. Zowel bij de klant als bij onze collega’s. Ik hoop dat we dan in de toekomst verschoont blijven van ‘marketingpraatjes’. Verkooppraatjes zijn van alle tijden.

Bert Flierman